12:36 | 08 დეკემბერი, 2019

ბამბუკებით აშენებული ქოხები, ჩამოკონკილი მშიერი ბავშვები, საშინელი სიცხე, ეპიდემიად ქცეული შიდსი, გაუგონარი სიღარიბე და უიმედობა... ეს მხოლოდ ნაწილია იმ ზოგადი წარმოდგენებისა, რაც ევროპელებს აფრიკაზე და იქ მცხოვრებ ხალხზე გააჩნიათ. სწორედ ამიტომ, თუკი ადამიანს გაგებული მაინც გაქვს ეს ყველაფერი, როდესაც წარმატებულ აფრიკელ სპორტსმენებს ხედავ, შეუძლებელია არ უგულშემატკივრო და მათი პატივისცემით არ განიმსჭვალო.

11:32 | 01 დეკემბერი, 2019

როგორც ერთი ძველი, მაგრამ არცთუ საამო ქართული გამოთქმა გვეუბნება: “სამართალი ურმით მოდის, მაგრამ ნამდვილად მოვაო“ და ალბათ ასეა რუსული სპორტის მომავლის საქმეც. სპორტზე და სპორტულ მაქინაციებზე კარგად დამწერი ხალხი ჯერ კიდევ 10 წლის წინ ითხოვდა რუსული სპორტის არასამართლიანი წესებთ თამაშის გამო დასჯას, მაგრამ მაშინ მსოფლიოში სხვა კონიუნქტურა იყო და რუსი სპორტის მესვეურების დასჯას კი არა, საქართველოსთან დაწყებული ომის გამოც კი არ აპირებდნენ რუსეთისთვის საკადრისი პასუხის გაცემას. არ აპირებდნენ და სამწუხაროდ დღესაც არ გაუციათ. თუმცა...

12:34 | 24 ნოემბერი, 2019

2020 წლის მარტის ბოლოს საქართველოში დიდი ამბები იქნება. ეს პერიოდი ერთგვარი გზაგასაყარია. ჩვენი ცხოვრება ისედაც პოლიტიკური ავ-კარგითაა სავსე და ალბათ ხვდებით, რომ რაიმე წინასწარ დაანონსებულ პოლიტიკურ გარდატეხას არ ვგულისხმობ. ჩვენი საფიქრალი საქართველოს საფეხბურთო ნაკრებს და ერთა ლიგის ნახევარფინალ-ფინალებს ეხება, რომელიც თანდათან გვიახლოვდება და იმედთან ერთად შიშიც გვიძლიერდება.

12:33 | 17 ნოემბერი, 2019

ძალიან დიდი ძალისხმევაა საჭირო იმისათვის, რომ უცხოეთში მყოფმა ქართველმა ლუდხანაში შეკრებილი ხალხი დაარწმუნო, ბარში ცადაზიდულ ერთადერთ დიდ ეკრანზე შვეიცარიისა და საქართველოს საფეხბურთო ნაკრებთა მატჩი ჩართონ და არა სხვა ნებისმიერი. არ ვიცი, შეიძლება ჩვენაც ასე ვქნათ, თუკი მაგალითად ალბანელი ტურისტი მაინცდამაინც ალბანეთის ნაკრების მატჩის ჩართვას მოითხოვს მაშინ, როდესაც მომდევნო ორი საათის მანძილზე შესაძლოა ევროპის გრანდების შეხვედრებზე “მოვცდეთ“.

10:01 | 10 ნოემბერი, 2019

ამასწინათ ერთი კაცი იძახდა, იაპონიაში მოგზაურობა ისეთი ძვირია, იქ საქართველოდან კაცი რომ წავიდეს, ან სუმო უნდა ტარდებოდეს, ან ჩვენი მორაგბეები თამაშობდნენ და ან ნინძებთან მქონდეს შერკინებაო. ხუმრობა იქით იყოს და ამ ბოლო დროს იაპონიასთან იმდენი საერთო გამოგვიჩნდა, რომ არაა გამორიცხული ქართველებმაც დავიწყოთ ნინძების საბრძოლო ხელოვნებაში უკეთ გარკვევა. ნინძების ისტორია და მათთან დაკავშირებული ამბები კი იმდენად საინტერესოა, რომ მგონი მართლაც ღირს ამ თემით უფრო მეტად დაინტერესება.

11:48 | 03 ნოემბერი, 2019

მის სურათს ევროპის მრავალი სტადიონის სალაროებშიც იხილავთ წარწერით_ნუშეუშვებთ! ყველაფერი კი ასე დაიწყო..

10:17 | 27 ოქტომბერი, 2019

10:03 | 20 ოქტომბერი, 2019

არც ისე ბევრჯერ იყო შემთხვევა, როდესაც საქართველოს საფეხბურთო ნაკრებმა საშინაო მატჩი თბილისის გარეთ ჩაატარა. ახალგაზრდულ და ასაკობრივ ნაკრებებს ეს საყვედური ნაკლებად ეთქმით, რადგან როგორც წესი ეს გუნდები უმეტესწილად თბილისსგარეთ მასპინძლობენ მეტოქეებს. ეროვნული ნაკრები კი ეს ბოლო წლებია მთლად “გათბილისურდა“ და ამას ცხადია თავისი ობიექტური მიზეზებიც გააჩნია.

16:15 | 06 ოქტომბერი, 2019

საქართველოში ალბათ ძალიან ცოტამ იცის, რომ საქართველოს საფეხბურთო ჩემპიონატში მოთამაშე კლუბის – ცხინვალის “სპარტაკის” პარალელურად, კოკოითმა და მისმა რეჟიმმა შექმნა “ალტერნატიული” ცხინვალის “სპარტაკი, რომელიც ერთი პერიოდი რუსეთის ჩემპიონატის მეოთხე ლიგაში გამოდიოდა და ამ დანაშაულებნრივ ფაქტზე რეაგირებას არც ფიფა ახდენდა, არც უეფა.

13:15 | 29 სექტემბერი, 2019

ნინო რომ გავიცანი, სულ 11 წლის იქნებოდა. ბავშვების მიერ სახელდახელოდ ამოთხრილ და ნახერხჩაყრილ ორმოში თავისზე დიდ ბიჭებს ებღლარძუნებოდა და ისეთი გაუტეხელი რამ იყო, ბევრი ბიჭი არიდებდა თავს მასთან დაჭიდებას. ჭიდაობაზე მეტად, ბიჭებს რომ ამარცხებდა, ის მოსწონდა. სოფლელი ბავშვებისათვის განსაკუთრებული ხიბლი კი ქალაქელების ძლევას აქვს და ვერც კი მივხვდი ისე აღმოვჩნდი ნახერხიანი ორმოს შუაგულში, ნახერხით სავსე თმებიანი ანჩხლი გოგოს პირისპირ, რომელიც კატასავით მეპარებოდა და თუ წავაქცევდი, მზად იყო სწორედ კატასავით დავეკაწრე. აბა რა სატრაბახოა, მაგრამ მეც გამახელა იმისმა თავზეხელარებულობამ, ავიყვანე ხელში და გადმოვუშვი ყირამალა. მერე კი საჩქაროდ მოვშორდიო იქაურობას და უკნიდან კიდევ მესმოდა იმ კაპასი გოგონას გამაღზიანებელი შეძახილები “ერთხელაც იქნება, დაგაწყვიტამ თავპირითაო“.

11:15 | 22 სექტემბერი, 2019

ფეხბურთში დიდ და გასაგიჟებელ დერბებს რა დალევს. აგერ გაიხედავ მადრიდში და “რეალისა“ და “ატლეტიკოს“ ჯახია ისეთი, რომ პრიმერას ნაღდ ქომაგს სიამისაგან აჟრჟოლებს როდესაც ამ თამაშებს იხსენებს. კატალონიური დერბებიც დიდი რამაა და ვისაც “ესპანიოლი“ თვალში ეპატარავება, იმან არც კატალონიის მუღამი იცის და რც დერბების რაობა.