ობურთალი არგენტინის ნაკრებისა და მილანის “ინტერნაციონალესი“, მჩქეფარე და მქროლავი ლაუტარო მარტინესის გვარიდან ოდეს ყმაწვილკაცი იყო და მოწიფულობამდე გზა ვრცელი ედო, ეტრფოდა ქალსა დიადსა, ვნებიანსა და მრავლისმნახველს, რომელსაც ეტყვიან ამალია დიასს და ქალი ესე მრავალგზის ახარებდა გულსა ყმაწვილისასა.
ხოლო ოდეს შეიტყო ძალუა ამალიამან ლაუტაროს ამბავი წარსვლისა ვერცხლისქვეყნიდან, შექმნა ცრუქალური ტირილი, გოდება და ცრემლთათხევა, რამეთუ იცოდა, ჯეელსა ესე ნიჭიერსა და მომავლის მქონეს, მისად არვინ გააჩერებდა და მრავალი ძუძუ-მკერდნი დაეწყობოდა მკლავსა მარტინესისასა, ვითარცა ტილონი მკლავზე მექისისა ტფილისელისა.
და ახლა, მიწაზე აპიენინისა ოდეს დიად საქმეებს სჩადის ლაუტარო და წინ აქვს კიდევ მრავალი გამარჯვებანი, ამალია დიასმან ამბავნი ყოველნი მათი თანაყოფისა მოახსენა მოკალმეთა ვერცხლისქვეყნისათა და ხერხითა ესე ყურადღება მისდამი გაზარდა მრავალგზის. გარნა სხვა კი დარჩენია რაიმე?,,,
