ამ ხუთი წლის წინ, არგენტინელი მოცეკვავე და მომღერალი მარტინა შტოსელი არგენტინის საფეხბურთო ნაკრების თილისმის წოდებაზე აცხადებდა პრეტენზიას და ვისაც კი გული უძგერდა, ყველა მედიასაშუალების წარმომადგენელი დიდ პატივად თვლიდა, თუკი ეს მამაოს ჯიპივით კაი შეკრული ქალბატონი ინტერვიუს მიცემაზე დათანხმდებოდა.
გამოხდა ხანი, არგენტინაში კიდევ მრავალმა ათასმა ლამაზმანმა გამოთქვა „ალბისელესტეს“ თილისმობაზე პრეტენზია და მიუხედავად იმისა, რომ მარტინას არც სიმღერა შეუწყვეტია და არც ცეკვა, მისმა პერსონამ თანდათან მეორე პლანზე გადაინაცვლა და ახლა როდესაც ბუენოს აირესის ქუჩებში გაივლის, მაქსიმუმ წარსულში ჩარჩენილ ხურუშიან მამრებს შეუქანოს გული.
ასე უცებ მივიწყება და მეორე პლანზე გადასვლა მარტინა შტოსელს ცხადია არ მოსწონს და ჯიუტად ელის იმ დროს, როდესაც ყველა კვლავ მასზე ალაპარაკდება და ისევ პოპულარობის ზენიტში შეაბიჯებს. თუმცა, მისი გვარიდან თუ ამოვალთ, დროის გასვლასთან ერთად, რისი მიღებაც ცხოვრებიდან შეიძლება მოახერხოს, ეს ზეთისხილის შტოა. შტო კიდე რა ეშმაკად უნდა?
